" همیشه باید یک کسی باشد که حتی اگر به جای کلمات فقط سه نقطه گذاشتی در یک

صفحه سفید ، 

 بدانی که می داند یعنی چه ! . . .

 
همیشه باید کسی باشد ! تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد ! 

باید کسی باشد که وقتی صدایت لرزید ! بفهمد ! 

که اگر سکوت کردی بفهمد ! باید کسی باشد ! 

که اگر بهانه گیر شدی ! بفهمد ! 

باید کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن ! نبودن ! بفهمد ! 

باید کسی باشد که اگر حرف های بی معنی زدی بفهمد ! 

باید کسی باشد بفهمد که درد داری ! که زندگی درد دارد ! بفهمد که دلگیری ! بفهمد که

دلت برای چیزهای 

کوچک تنگ شده !!! 

همیشه باید کسی باشه که وقتی دلت گرفت سرتو بزاری رو شونش تا میتونی بباری 

ولی نیست . . . .

گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی... 

گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ...

گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات... 

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که... 

گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای...! که

می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی... 

گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود... 

گاهی دلگیری...شاید از خودت.

پرسیدند : دوستش داری ؟

گفتم : دنیای من است

گفتند : دوستت دارد ؟

گفتم : تنها سوال من است

چرا نگاه می کنی ؟ تنها ندیده ای ؟

به من نخند ...

من هم روزگاری

عزیز دل کسی بودم ...